Intro

Dit blog is in eerste instantie om te kunnen delen wat ik de afgelopen jaren heb ontdekt en geleerd. Sinds begin februari 2009 leer ik Corsicaans, voornamelijk met behulp van een oude Assimil-methode, “U corsu senza straziu” (“Le corse sans peine”) een boekje met 4 CD’s, samengesteld door Pasquale Marchetti (wie de neiging ook voelt opkomen kan het bijvoorbeeld bestellen bij de Fnac: Le Corse sans Peine. Maar eerder nog was er de muziek: A Filetta, Barbara Furtuna, I Muvrini… Het was tijdens het concert van I Muvrini in Paradiso, Amsterdam, op 26 januari 2009 dat ik besloot de taal te gaan leren. Ik had al wat rondgezworven lang sites die met Corsica en Corsicaans te maken hadden, had met verbazing de teksten in de boekjes bij de CD’s meegelezen: zó’n groot verschil tussen spelling en uitspraak had ik nog niet eerder gezien en wat was dat nou eigenlijk voor vreemd Italiaans?

Ik belandde op het Corsica-prikbord waar Nederlandse liefhebbers van het eiland (velen komen er al zo’n 35 jaar!) hun passie en hun kennis delen. Daar las ik dat veel mensen een poging gewaagd hadden de taal te leren maar dat ze het haast allemaal weer hadden opgegeven: te moeilijk, het is niet één taal maar er zijn talloze varianten, ze werden niet verstaan toen ze het probeerden te spreken – kortom: talloze redenen om af te haken en ik raakte licht ontmoedigd. Maar zeg nooit tegen mij dat iets onmogelijk is!

Toen ik de set binnen had en aan de slag ging leerde ik ontzettend snel. Ik luisterde bijna uitsluitend nog naar Corsicaanse muziek, las voor het eerst timide mee op het Foru Corsu (Foru Corsu "storicu", helaas opgeheven, en forucorsu.com), een site waar alleen in het corsu wordt geschreven. Helaas is door onderlinge ruzies en politieke onenigheid van die ooit zo creatieve gemeenschap niets overgebleven, ik kom er dan ook niet meer. Er werd op het laatst uitsluitend nog door ongezond denkende fanatici geschreven over politieke standpunten waarin ik me totaal niet kan vinden. Gelukkig vond ik nog veel meer websites die me nog altijd van groot nut zijn, zoals een online woordenboek: Infcor. Daarmee kon ik de lesjes van U corsu senza straziu (een voorbeeldje: les 15) nóg beter begrijpen dan door de Franstalige toelichting in het boekje: ik begon een schriftje vol te kladden met de Corsicaanse omschrijvingen van de gezochte woorden. Inmiddels ben ik aan het derde schrift toe waarin ik alles uit mijn eerste schriftjes netjes op een rijtje aan het zetten ben: het is een zeer kostbare schat geworden: er staan allerlei kruisrelaties en verbanden in die je met een gewoon woordenboek niet zo makkelijk uitvindt. Ook stuitte ik op een grammatica-site: A Lingua Corsa: uitermate nuttig, handig en tamelijk volledig. Na een tijdje kon ik ook het radioprogramma “Dite a Vostra”, dat via internet, op werkdagen van 13.30 tot 15.00 op RCFM te beluisteren is, al een beetje volgen.

Tijdens het leren bleef ik over het web zwerven en gaandeweg heb ik een schat aan muziek, video’s en links naar websites verzameld. Ik kwam in contact met Suzan en Laurent Lohez van de A Filettafansite Tra Noi. We raakten bevriend en ik heb inmiddels voor hen alle songteksten van AF uit het Corsu in het Nederlands vertaald en verder er staat nog wel het een en ander van mijn hand daar op de site. Terwijl ik met het vertalen bezig was raakte ik bevriend met een andere Corsica- en A Filettagek: Jean-Claude Casanova van de site L’Invitu. Ook heb ik een tijdje vertaald en geschreven voor de I Muvrinisite van Petra. Via het Foru Corsu belandde ik op enkele van de talloze blogs van Marcu Biancarelli (Tarrori è Fantasia, Gazetta di Mirvella - het blog waar ik in eerste instantie meeschreef is alweer opgeheven…). Biancarelli nodigde me in oktober 2009 uit voor een literair festival (Cuntorni in Portivechju) waar ik ook weer mensen leerde kennen en zo ging het balletje steeds harder rollen.

Ook begon ik al snel te vertalen, onder andere dus de teksten van A Filetta. Op het literaire festival heb ik onder andere Paulu Desanti leren kennen en met zijn hulp ben ik nu bezig zijn korte verhalen te vertalen: de bundel “L’ultimi mumenta d’Alzheimer”. Via de mensen rond A Filetta leerde ik Gerda-Marie Kühn kennen, met haar samen ben ik ook van alles aan het vertalen, onder andere werk van Ghjacumu Fusina (aan wie ons blog Una sì tù is gewijd en van Anton'Francescu Filippini (een aantal van die vertalingen staat hier op het blog!).

Mijn bedoeling is om hier de vertalingen te delen die ik zo nu en dan maak, liefst vergezeld van muziek en soms een toelicvhting.Ook wil ik hier aanvullingen plaatsen op de cyclus “Musica è Cultura di Corsica” die ik naar alle waarschijnlijkheid in maart 2012 weer zal presenteren in mijn woonplaats Heemstede. Een interactieve rondreis door het Corsica dat pas werkelijk zichbaar wordt als je het via de eigen taal benadert, vanuit het Frans zie je het eigenlijk alleen langs een omweg. Inmiddels heb ik in 2010 – hopelijk als tussenstation – mijn leerproces bekroond met het “Certificatu di Lingua Corsa”, een door de Academia di Corsica afgenomen examen dat een indicatie geeft van het niveau waarop de kandidaat de taal beheerst:



De mondelinge overlevering neemt een belangrijke plaats in in de Corsicaanse traditie. Sinds er internet bestaat lijkt dit de plaats van u fucone, het vuur waaromheen vroeger de verhalen werden verteld en doorgegeven, enigzins te hebben overgenomen. Niet alleen op het Foru Corsu, maar ook op Facebook en bijvoorbeeld YouTube en andere sociale netwerken is heel veel te vinden, mits je weet wat, hoe en waar te zoeken. Als ik iets leuks of interessants tegenkom wil ik het hier delen, al dan niet met toelichting of video. Dat Percorsu een beetje míjn fucone mag worden waarbij ik mijn fascinatie kan delen en overbrengen…

Maar laat ik beginnen met een video zónder toelichting, zónder tekst en zónder vertaling die misschien een beetje laat zien wat me zo diep treft in de Corsicaanse samenleving – proef de sfeer van deze video's, waarin een aantal bekenden van mij meezingt en -speelt:





No comments:

Post a Comment