12 November 2011

SICRETI - Geheimen

Palisà l’addisperu di e lacrime piatte
Quand’omu ùn tene più di ùn sfucà si micca
Di pettu à u viotu di l’ombra chì s’hè fatta
È ferma pinciulendu di sogni pocu riccu

Palisà ciò chì mughja in fondu à a cuscenza
Ricordi di battelli privati di vintata
Cundannati per sempre à l’alta penitenza
Di un eternu esiliu ch’ùn avarà estate

Palisà a tristezza di tanti usci chjosi
Spalancati un ghjornu per rompe u silenziu
È u pesu angusciosu di e mane nibbiacose
Quand’omu à i soi per sempre si licenzia

Palisà ‘ssu viaghju in u mentre di l’alba
Tracarcu di suspiri è d’accunsenti muti
Quandu in a to mente cantanu rime calde
Mazzuli di parolle da u t’ingegnu esciuti

Per tè ô tarra sacra di a nostra mimoria
Palisà l’emuzione, a gioia scrianzata
D’esse pienu di tè, natu di a to storia
È pò d’andà sicuru nant’à a to scarpata…
GEHEIMEN
De wanhoop te openbaren van die verborgen tranen
Wanneer je je niet langer kunt beheersen
Geconfronteerd met de leegte van het ontstane duister
En je wat wegdommelt zonder veel  dromen
Datgeen te openbaren dat schreeuwt in je bewustzijn
De herinnering aan schepen, verstoken van wind
Veroordeeld voor altijd tot verheven penitentie
Verbannen voor eeuwig zonder hoop op de lente
De treurnis te openbaren van zoveel gesloten deuren
Eens wijd opengegooid om de stilte te doorbreken
En de drukkende zwaarte van die mistige morgen
Waarop je voor altijd afscheid moet nemen
Die reis te openbaren, tijdens het ochtendgloren
Overladen met zuchten en zwijgende instemming
Waneer in je hoofd de warme verzen zingen
Bosjes woorden die voortkomen uit je talent
Voor jou, o aarde, heilig in ons geheugen
Mijn gevoelens te openbaren en de ongehoorde vreugde
Vol te zijn van jou, uit je historie voortgekomen
En dan vol vertrouwen in je voetspoor te treden


No comments:

Post a Comment